1 kwietnia 2024 r. na oficjalnym profilu Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej ukazał się następujący tekst:

Wielki powrót po trzech stuleciach ♜Maria na Piasku znowu z hełmem na wieży♜

Dla większości wrocławskich zabytków najbardziej niszczące okazały się lata II Wojny Światowej. Jednak dla kościoła NMP na Piasku katastrofa przyszła znacznie wcześniej: o poranku 30 stycznia 1730 r. piorun uderzył w wysoką wieżę. W ciągu trzech godzin spłonął hełm wraz z więźbą dachową na kościele. Nie odbudowano go już, a kościół do dziś posiada na wieży niski, prowizoryczny daszek.

Wygląd wieży znany był dotąd z rycin, jednak ich odczytanie nastręczało wiele trudności. Podjęta przez badaczy z naszego wydziału, dr Zygmunta Łuniewicza i dr Rafała Karnickiego praca badawcza pozwoliła rozwiać wątpliwości i ukazać wieżę taką, jaką oglądali XVII-wieczni wrocławianie.

Przygotowana dokumentacja obejmuje rysunki projektowe, model oraz detale techniczne umożliwiające wykonanie hełmu w tradycyjnej technologii ciesielskiej wraz z pokryciem z miedzianej blachy. Po uzyskaniu kompletu pozwoleń i pracach budowlanych wieża zostanie podwyższona o 35 m, uzyskując blisko 85 m wysokości.

Dziękujemy Biuro Prasowe Urzędu Miejskiego Wrocławia Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków Towarzystwo Upiększania Miasta Wrocławia oraz Narodowy Instytut Dziedzictwa za motywację!

Sformułowanie pozostało na tyle sugestywne, aby w przeciągu dwóch następnych dni na skrzynkę WA wpłynęło kilkadzesiąt wiadomości. Przeważnie były to prośby o potwierdzenie, że inwestycja rzeczywiście będzie realizowana. Pojawiły się również pisma z Urzędu Miasta prośbą o wyjaśnienie, kto ze strony Urzędu uczestniczył w działaniach na rzecz odbudowy hełmu, oraz jakiej jest stanowisko Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora zabytków.

Dopiero opublikowane w dwa dni później wyjaśnienie zawierało komplet informacji o charakterze inicjatywy:

Część studialna, rysunki, modele cyfrowe i model fizyczny hełmu kościoła w technice druku 3D powstały jako uzupełnienie prowadzonej pracy badawczej poświęconej śląskim hełmom wieżowym w ramach planowanej rozprawy habilitacyjnej. Nie ma zatem charakteru dokumentacji budowlanej, koniecznej do uzyskania pozwoleń formalno-prawnych.

Korzystając z utartego zwyczaju żartobliwej formy podawanych 1 kwietnia informacji, ta naukowa dokumentacja została ukazana w sposób sugerujący możliwość realizacji w formie fizycznej, na wieży istniejącej budowli.

Zabieg ten miał dwa cele:

Po pierwsze, sprowokować szerszą dyskusję na temat zniszczonych i nieodbudowanych hełmów wież we Wrocławiu i poza nim.

Po drugie, ukazać obiekt dawnej architektury o niezwykłym bogactwie kształtów i kulturowych treści, nieobecny dzisiaj w powszechnej świadomości.

Pozytywny odbiór tej informacji i liczne pytania uświadomiły ponadto społeczną wagę problemu. Wierzę, że rozpoczęta dyskusja korzystnie wpłynie na zainteresowanie opieką nad zabytkami w mieście.